Akademia Boru - strona oficjalna

Na początek standardowo, czyli proszę byś powiedział kilka słów o sobie.

Urodziłem się w Otwocku. Piłkarską przygodę zacząłem w Mazurze Karczew. Mam 40 lat. W Akademii prowadzę rocznik 2005.

Dla tych, co nie wiedzą czy mógłbyś wymienić kluby w których grałeś?

Było ich trochę. Jak już wspominałem, zaczynałem w Mazurze Karczew. Później był Motor Lublin na krótko Polonia Warszawa, później Lechia Olimpia Gdańsk. Następnie wróciłem do Polonii Warszawa, gdzie spędziłem 5-6 sezonów. W międzyczasie tam było mistrzostwo Polski, wicemistrzostwo, jakiś Puchar Ligi. Później był Orlen Płock, skąd znów wróciłem do Polonii. Wyjechałem na 4 lata do Grecji, gdzie trafiłem do pierwszoligowej Kallithei, a później do drugoligowego klubu Kerkira, z którym wywalczyłem awans. Po 4 latach zdecydowałem, że chcę wrócić mimo, że miałem tam propozycje przedłużenia kontraktu. A w Polsce to już było takie rozmienianie się na drobne. Trafiłem do drugoligowej Łomży, gdzie spędziłem rok. Później był ŁKS Łódź czyli taki klub nad przepaścią w tamtych czasach, w którym spędziłem pół roku. Następnie przyszła propozycja z Karczewa, żebym im pomógł. Spędziłem więc kilka sezonów w Mazurze. I właściwie tak się skończyło. Były wprawdzie jeszcze 4 występy w PKS-ie Radość, ale sam doszedłem do wniosku, że to już nie ma sensu. Zdrowie by mi pewnie jeszcze pozwoliło grać, ale zacząłem obawiać się o swoje nogi. Teraz tylko bawię się w oldbojach w Marymoncie, w mazowieckich pierwszoligowych rozgrywkach. Mamy bardzo fajną ekipę złożoną z byłych piłkarzy grających w Ekstraklasie.

A na jakiej pozycji grałeś?

Jako lewy bądź prawy pomocnik bo nie sprawiało mi to problemu. I przez 4 lata grałem jako lewy obrońca.

Skąd pomysł na trenowanie?

Po zakończeniu gry jako czynny zawodnik, postanowiłem przekazać swoją wiedzę młodym adeptom piłki nożnej. I stąd pomysł na trenowanie. A że lubię pracować z dziećmi i młodzieżą, dlatego trenuję właśnie ich. Piłka seniorska, jako taka, na dzień dzisiejszy mnie nie interesuje.

Jakie masz uprawnienia?

Trener UEFA-A.

Jak trafiłeś do Akademii?

Sprowadził mnie tu Albert Niemiec, z którym razem pracowaliśmy w PKS-ie Radość. Prowadziłem tam rocznik 1999, ale niestety ta drużyna się rozpadła. I wtedy dostałem od Alberta propozycję pracy z tymi chłopakami.

I teraz pytanie, na które odpowiedź przykuwa uwagę tych młodych piłkarzy [rozmawialiśmy po skończonym treningu, więc kilku chłopców jeszcze się kręciło i z dużym zainteresowaniem słuchało odpowiedzi – MŻ]. Ulubiona drużyna piłkarska?

Real Madryt. Od małego byłem ich wiernym kibicem. Od czasów Emilio Butragueño, Hugo Sáncheza i tak można by długo wymieniać. Byłem i zawsze będę kibicem tej drużyny.

Ulubiona lub pożądana cecha u trenera?

Myślę, że pokazał to obecny trener naszych siatkarzy Stephane Antiga czyli bardzo dobry kontakt z zawodnikami. To jest czynnik potrzebny do odniesienia sukcesu. Wiadomo, że trenerskie przygotowanie czy staż pracy też mają wpływ na sukces, ale stworzona atmosfera, taka umiejętność nawiązania linii porozumienia z zawodnikami też ma niezwykle istotne znaczenie. Naprawdę cenię takich trenerów, którzy są typem ludzi, do których można dotrzeć. Taki trener musi być facetem, z którym można o wszystkim porozmawiać, poruszyć niekiedy i osobiste problemy.

Jakie cechy cenisz najbardziej u tych młodych adeptów sztuki piłkarskiej? Co jest dla Ciebie najważniejsze?

Przede wszystkim to, czego ja zawsze byłem uczony czyli wyszkolenie techniczne. Jeśli chodzi o te młode roczniki, to jest to moim zdaniem najważniejsze. Lubię też taki błysk, taką dynamikę u zawodnika. Podstawą jest oczywiście gra 1 na 1. Ważna jest również przebojowość, umiejętność gry na jeden kontakt i tzw. robienie przewagi. W roczniku, który prowadzę, jest też kilku chłopców, którzy widzą dużo na boisku, potrafią rozegrać piłkę i nie boją się tego. I jeśli te umiejętności będą pogłębiane, to naprawdę fajnie to wygląda na dzień dzisiejszy. Jestem naprawdę zadowolony z postawy większości chłopaków. Wiadomo, że niektórzy dołączyli do nas trochę później i muszą popracować, żeby dorównać tym, którzy dłużej trenują.

Masz jakieś plany na ten sezon?

Żadnych specjalnych założeń nie mam. Chciałbym, żeby chłopcy się coraz bardziej rozwijali. A do tego przydałby się również awans do wyższych rozgrywek, żeby chłopcy mogli rywalizować z piłkarzami na swoim poziomie. Bo w tej chwili poza jedną czy dwiema drużynami, to rywale nam ustępują. A chciałbym by mecze umożliwiały chłopcom jak najlepszy rozwój.

No to tego Wam życzę. I mocno trzymam kciuki. Bardzo dziękuję za rozmowę.

Dziękuję

rozmawiała Marta Żołądek

• Komentarzy [0]
• czytano: [643]
• DO